Home » Powikłania cukrzycy » Pięta Achillesowa diabetyka
Powikłania cukrzycy

Pięta Achillesowa diabetyka

Pięta Achillesowa diabetyka
Pięta Achillesowa diabetyka

Jeśli słabym punktem greckiego herosa była pięta, to w przypadku osób chorujących na cukrzycę za słaby punkt ma mapie ich ciała uznać należy całą stopę.

Małgorzata Marszałek

Dziennikarka specjalizująca się w tematyce diabetologicznej

Charakterystyczne dla cukrzycy wahania glikemii oraz długotrwale podwyższony poziom cukru we krwi mają negatywny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, w tym na kondycję stóp.

Pacjenci zwykle zdają sobie sprawę z tego, że skutkiem niedostatecznie leczonej choroby jest powikłanie nazywane zespołem stopy cukrzycowej. Niestety nie zawsze potrafią zmobilizować się do terapii, nie wiedzą, jak pielęgnować stopy w domu, aby minimalizować ryzyko problemu oraz mają niewielki dostęp do specjalistów. Wśród wszystkich powikłań cukrzycy stopa cukrzycowa wydaje się być tym najbardziej zaniedbanym, także przez system ochrony zdrowia.

Niekorzystne słodkie środowisko

Mianem stopy cukrzycowej określa się szereg zmian w obrębie stóp spowodowanych niedostatecznie leczoną cukrzycą. Zalicza się do nich przede wszystkim owrzodzenie, zakażenie lub destrukcję tkanek stopy. Są one spowodowane albo zaburzeniami krążenia albo uszkodzeniem nerwów obwodowych. W pierwszym przypadku stopa jest niedostatecznie dotleniona i odżywiona, w drugim – ograniczone jest czucie w stopach. Wówczas pacjent nie wyczuwa otarć, pęknięć skóry, zbyt gorącej temperatury wody np. podczas moczenia stóp. W konsekwencji na stopach powstają głębokie urazy lub oparzenia, które z wielu powodów trudno się goją.

Gojeniu ran nie sprzyja słodkie środowisko, czyli podwyższone stężenie cukru we krwi oraz częsta u diabetyków miażdżyca kończyn dolnych, która  utrudnia cyrkulację krwi i odpowiednie dotlenienie tkanek. Warto podkreślić, że powikłanie to jest wynikiem niedostatecznej kontroli metabolicznej, nie dotyka wszystkich diabetyków, jest znakiem poważnych zaniedbań. Jednocześnie trzeba przyznać, że leczenie stopy cukrzycowej jest procesem długim i żmudnym, często wymaga unieruchomienia pacjenta na dłuższy czas, a także szczególnie skrupulatnej kontroli glikemii. Dla wielu chorych są to warunki zbyt trudne do spełnienia, zamiast poddawać stopę leczeniu, dokonuje się jej amputacji. Dość powiedzieć, że cukrzyca pozostaje pierwszą przyczyną amputacji kończyn dolnych w Polsce.

Stopa specjalnej troski

Owrzodzenia czy deformacje stopy to pełnoobjawowa postać stopy cukrzycowej. Jeśli nie jest ona udziałem osoby chorej na cukrzycę nie znaczy to jeszcze, że problem zupełnie jej nie dotyczy. Zespół stopy cukrzycowej rozwija się latami i oczywiście nie od razu daje tak „spektakularne” objawy. Wielu chorych skarży się na mocno przesuszoną skórę stóp, część ma tendencję do nadmiernego narastania martwego naskórka. Bardzo często diabetycy mają kłopoty z deformacjami ortopedycznymi typu koślawość, płaskostopie poprzeczne i podłużne, haluksy, palce młoteczkowate.

Niewłaściwie nawilżona skóra wraz z nieprawidłowym przenoszeniem ciężaru ciała, a do tego nieodpowiednia pielęgnacja (lub jej brak) powodują pęknięcia pięt, modzele, odciski na podeszwach. Częstą przypadłością są również maceracje i pęknięcia w przestrzeniach międzypalcowych. Paznokcie najczęściej są dość mocno pogrubione, przy tym wkręcone lub wrośnięte. Dość częsta jest też grzybica płytek oraz skóry. Wymienione objawy nie kwalifikują jeszcze do zdiagnozowania zespołu stopy cukrzycowej, ale są uciążliwe i mogą być zapowiedzią poważniejszych problemów. Dlatego tak duży nacisk kładzie się na profilaktykę.

Next article