Skip to main content
Home » Dieta diabetyka » Pomoc z natury
Dieta diabetyka

Pomoc z natury

pomoc-z-natury
pomoc-z-natury

Dla diabetyków źródłem substancji odżywczych powinna być zdrowa dieta, ale można wzbogacić ją wykorzystując wiedzę specjalistów medycyny naturalnej. Lecznicze właściwości roślin znane są od stuleci. Tradycyjna medycyna opiera się właśnie na składnikach pochodzących z natury. Dlatego czasem warto przyjrzeć się bliżej, co może pomóc w walce z chorobą. Oto kilka przykładów.

Czosnek

O tym, że czosnek jest zdrowy, chyba nie trzeba nikogo przekonywać. Od lat wykorzystywany jest jako naturalna metoda walki z przeziębieniem i jako środek wspomagający odporność, ale na tym nie koniec. Warzywo to nie tylko działa jak antybiotyk, ale też obniża poziom cukru i złego cholesterolu we krwi. To wszystko dzięki zawartym w nim aminokwasie – allicynie. By najlepiej wykorzystać jej właściwości należy zgnieść ząbek czosnku i odstawić na ok. 10 minut, a dopiero potem krótko gotować.

Morwa biała

Morwa, zarówno biała, jak i czarna, z powodzeniem wykorzystywana jest w naturalnej medycynie państw Azjatyckich, ale nie tylko. W Europie uprawia się ją i wykorzystuje w ziołolecznictwie od kilku stuleci. Owoce morwy mają działanie przeciwgorączkowe i moczopędne. Dlatego picie soków i syropów z morwy zaleca się przy chorobach serca, miażdżycy, chorobach nerek i astmie oskrzelowej. Z kolei liście morwy białej znane są z tego, że wykazują działanie antyhiperglikemiczne.

Zawarte w nich cukry złożone hamują działanie enzymów rozkładających węglowodany. Dzięki temu część z nich pozostaje niestrawiona i wydalona. Przyczynia się to z jednej strony do zmniejszenia się odkładania tkanki tłuszczowej, z drugiej do zmniejszenia wchłaniania glukozy przez organizm i uzyskania niższego poziomu cukru. I właśnie dzięki temu, że preparaty z liści morwy białej stabilizują poziom cukru, trójglicerydów i złego cholesterolu we krwi, często zalecane są przy odchudzaniu oraz w terapii osób chorych na cukrzycę.

Aloes

Aloes nie bez kozery nazywana jest „rośliną długowieczności” i „cichym uzdrowicielem”. Miąższ aloesu zawiera aż 140 biologicznie czynnych substancji, m.in. witaminy B, C i A, kwas foliowy, aminokwasy i nienasycone kwasy tłuszczowe. Roślina ta od lat fascynuje naukowców, dzięki czemu coraz więcej o niej wiemy. Badania wykazały, że aloes nie tylko pomaga walczyć ze stanami zapalnymi, ale też stabilizuje poziom cukru we krwi, także u osób cierpiących na cukrzycę.

Rośliny strączkowe

Są doskonałym źródłem białka roślinnego, fosforu i potasu, i są bogate w w witaminy A, B1, B2, PP i, między innymi, dlatego powinny znaleźć się w każdym jadłospisie, ale na tym nie koniec. Chińczycy cenią warzywa strączkowe także za ich inne właściwości. Mieszkańcy Państwa Środka uważają, że mają one właściwości lecznicze i, w zależności od koloru, wspomagają pracę poszczególnych organów w ciele człowieka. Na przykład żółte (ciecierzyca, soja, żółty groch) wspomagają pracę śledziony, trzustki i żołądka, a zielone (zielony groszek, fasolka szparagowa) – wątrobę i pęcherzyk żółciowy.

Cynamonowiec wonny (Kasja)

Choć ta odmiana cynamonowca, ze względu na niezbyt smaczny olejek kasjowy, nie jest wykorzystywana jako przyprawa, to badania wykazały, że kora cynamonowca poprawia dynamikę metabolizmu węglowodanów, a co za tym idzie obniżenie poziomu cukru we krwi. Jednak zawiera ona również m.in. kwas cynamonowy, który może powodować problemy z wątrobą i nerkami, i rakotwórczą kumarynę. Dlatego należy sięgać po środku, które są pozbawione tych szkodliwych dla organizmu składników.

Jagody i jabłka

Flawonoidy to naturalne związki roślinne odpowiedzialne za barwę warzyw i owoców (bogate we flawonoidy są m.in. borówki i jabłka). Mają one działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i antynowotworowe. Badania finansowane przez National Institutes of Health wykazały, że jedzenie dużej ilości surowych jabłek i jagód wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zachorowania na cukrzycę. Dodatkowo flawonoidy chronią i uelastyczniają naczynia krwionośne dzięki czemu mogą zapobiegać m.in. miażdżycy.

Gorzki melon

Tę pochodzącą z Azji roślinę, zwaną również balsamką ogórkowatą, od wieków wykorzystuje się w naturalnej medycynie chińskiej do leczenia trudno gojących się ran, malarii, zaparć i cukrzycy. Badania potwierdziły, że owoce gorzkiego melona mają właściwości hipoglikemiczne, czyli obniżają poziom cukru we krwi. Naukowcy z Instytutu Badań Medycznych Garvana w Sydney i Instytutu Materia Medica w Szanghaju wyizolowali z gorzkiego melona cztery związki, które aktywują enzym AMPK (pomaga on komórkom pobierać glukozę z krwi i przekształcać ją w energię).

Pigwowiec chiński

To kolejna roślina, które zainteresowała naukowców. Ma wiele korzystnych dla zdrowia właściwości, m.in. działa przeciwutleniająco, przeciwwirusowo, obniża cholesterol i wzmacnia odporność. Okazało się również, że wyciąg z owoców ma działanie antyhiperglikemiczne i antyhiperlipemiczne.

Jednak sięgając po naturalne środki trzeba też pamiętać o jednym – ani suplementy diety, ani rośliny nie leczą, jedynie mogą wspomagać terapię. Dlatego, zanim sięgniemy po konkretny preparat trzeba skonsultować się z lekarzem prowadzącym. Nie wszystko jest dobre dla każdego.

Next article